ร่างใหม่หัวใจดวงเดิม[yulsic]***ตอนพิเศษ

เนื้อเรื่อง

ในวันที่อากาศแจ่มใส มีเด็กผู้ชายคนหนึ่งวิ่งตรงเข้าไปหาหญิงสาว ที่กำลังรดน้ำต้นไม้อยู่หน้าบ้าน บ้านหลังนี้คือบ้านหลังสีขาวที่มีเรื่องราวเกิดขึ้นมากมาย ทว่าเมื่อเวลาล่วงเลยไปบ้านหลังนี้กลับยิ่งดูงดงามและมีมนต์ขลังเพิ่มขึ้นตามกาลเวลา บ้านที่ร่มรื่นเต็มไปด้วยต้นไม้ดอกไม้นานาพันธุ์ เป็นที่น่าเสียดายยิ่งที่ผู้ที่อาศัยอยู่ในบ้านอันงดงามหลังนี้กลับมีเพียงหญิงสาวคนเดียวเท่านั้น

“น้าเจสสสฮะ อุ้มหน่อยฮับ” เด็กชายคนหนึ่งวิ่งเข้ามาหาเจสสิก้า

“อ้าวมากันแล้วเหรอ แล้วพ่อกับแม่ล่ะ” เจสสิก้าโอบอุ้มเด็กชายไว้ด้วยความรัก

“กำลังมาฮับ เดินช้าเป็นเต่าอยู่โน่นแน่”

“แหม มันชีกอตั้งแต่เด็กเหมือนใครกันน้าาา” แทยอนตะโกนว่าลูกชายหัวแก้วหัวแหวน

“พี่แทก็ว่าลูกอีกแล้วนะ ก็เหมือนพี่นั่นแหละค่ะ แหมน่ารักน่าชังซะจริงลูกเราเนี่ย เน๊าะ”ภรรยาสาวสวยรวยทรัพย์พูดกับสามีสุดที่รัก

“จ้าฟานี งั้นเดี๋ยวคืนนี้เราไปทำเพื่อนเล่นให้ยูลยูกันเถอะ คราวนี้จะเอาลูกแฝดดีไหม ส่วนยูลยูก็ยกให้สิก้าไปเถอะ” แทยอนพูดด้วยสายตากรุ้มกริ่ม

“บ้าจริงแทแทก็เค้าเขินเป็นนะ” ทิฟฟานีเขินอายยืนบิดไปมาในอ้อมกอดสามี

“จะจู๋จี๋กันอีกนานไหม ไม่อายลูกรึไงหา” เจสสิก้าเดินเข้ามาทัก

“แหมสิก้า ก็ทีลูกฉันนยังวิ่งโล่เข้าไปกอดเธอได้เลย ดูสินั่น มือมันนะจับอะไรอยู่ ปล่อยเลยนะเจ้าซีกอ”

“พูดอะไรไร้สาระ นี่เด็กนะ นะเอามาเปรียบเทียบกับแกได้ยังไง”

“เชอะน้อยไปล่ะสิ เธอจำได้ไหมลูกฉันพูดคำแรกว่าอะไร”

“เจส-สิ-ก้า” ทิฟฟานีเลียนเสียงตอบไปยิ้มไป

“แทนที่มันจะเรียกพ่อ เรียกแม่ บ่นๆๆๆ”

“ช่างเขาเถอะค่ะ พี่แทเขาอิจฉาพี่น่ะค่ะพี่สิก้า”  ทิฟฟานีส่ายหัวเอือมระอากับคุณพ่อขี้อิจฉา

“อ้าว ทงเฮมาแล้วเหรอ” เจสสิก้ารีบเข้าไปทักทายเพื่อนเก่า

“ไงยูลยู สยาบดีไหมจ๊ะ” ทงเฮเอ่ยทักทายหนุ่มน้อยแต่ยูลยูทำเป็นไม่สนใจและเชิดหน้าใส่

“ดูมันทำสิฟานี หวงสิก้าหยั่งกับจงอางหวงไข่ สงสัยฉันจะได้ลูกสะใภ้เป็นอดีตพี่สะใภ้ซะละ” แทยอนกระซิบกับทิฟฟานี

“แล้วไม่ดีเหรอคะคนกันเองทั้งนั้น รับรองครอบครัวเราไม่มีปัญหาแม่ผัวกับลูกสะใภ้แน่นอน”

“น้าเจสฮะทำไมวันนี้คนเยอะจัง” เด็กน้อยเอ่ยถามเจสสิก้า

“อ๋อ วันนี้เป็นวันครบรอบการจากไปของคนสำคัญน่ะจ่ะ” เจสสิก้าตอบ

“ก็แฟนน้าเจสเค้ายังไงล่ะยูลยู น้าเจสเค้ามีแฟนแล้วนะ” แทยอนได้ทีเลยหยอดลูกเล่น

“แล้ววันนี้แฟนน้าเจสจะกลับมาเหรอฮะ”

เมื่อสิ้นคำถามของเด็กน้อยทุกคนต่างมองไปที่ยูลยูแต่ไม่มีเสียงตอบกลับเลยซักคน

“คุณพ่อขา นาเดียมาแล้วค่า” นาเดียลูกสาวของทงเฮกับยูมีรีบวิ่งเข้ามาหาพ่อแต่แล้วเธอก็ทำท่าทางตกใจปนเขินอายแล้วเดินไปแอบอยู่หลังทงเฮเมื่อเห็นเด็กชายคมเข้มคนหนึ่งมองมา

“อ้าวนาเดียหลบอยู่ข้างหลังพ่อได้ยังไง เสียมารยาทนะ ไปสวัสดีพวกอาเค้าก่อนสิ และนั่นยูลยูลูกของคุณอาฟานีกับอาแทจ่ะ”

“สวัสดีค่ะ” เด็กสาวผู้น่ารักเอ่ยทักทาย

“ชื่อนาเดียเหรอจ๊ะ โตขึ้นนหนูอยากเป็นอะไรล่ะจ๊ะ”

“นาเดียอยากเป็นครูสอนโยคะค่ะ และเอ่อ..อยากเป็นเจ้าสาวด้วยค่ะ” เมื่อเธอพูดจบก็วิ่งไปแอบที่หลังทงเฮอีกครั้ง

“อ่อ อย่างนี้นี่เอง แทยอนฉัยขอจองยูลยูไว้ก่อนนะ” ทงเฮพูดขึ้น

“เอ่อ..”แล้วแทยอนกับทิฟฟานีก็สบตากันอย่างมีนัย